วัดพระสิงห์เป็นวัดเก่าแก่ของจังหวัดเชียงราย สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ามหาพรหมพระอนุชาของพระเจ้ากือนาธรรมิกราช  เจ้าเมืองเชียงใหม่  สันนิษฐานว่าสร้างในราวปี พุทธศักราช ๑๙๒๘ ซึ่งเป็นช่วงที่พระเจ้ามหาพรหมได้ครองเมืองเชียงราย ระหว่างปี พุทธศักราช ๑๘๘๘ ถึง ๑๙๔๓  ซึ่งคำว่า พระสิงห์นั้น  หมายถึง  วัดเคยเป็นที่ประดิษฐานพระสิงห์ หรือ พระพุทธสิหิงค์  ที่เป็นพระพุทธรูปที่สำคัญอันเป็นที่เคารพของชาวไทย  ปัจจุบันยังมีพระพุทธสิหิงส์หรือพระสิงห์เชียงแสนอีกองค์หนึ่ง ชนิดสำริดปิดทอง ประดิษฐานอยู่บนษุษบกภายในกุฏิเจ้าอาวาสให้ประชาชนมากราบไหว้สักการะถือเป็นพระพุทธรูปคู่เมืองเชียงราย <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                วัดพระสิงห์  ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระอารามหลวง  เมื่อวันที่ ๒๒  มีนาคม  พุทธศักราช ๒๕๓๖

สถานะและที่ตั้งวัด

                วัดพระสิงห์ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ  ตั้งอยู่เลขที่  ๒๘๖ หมู่ที่ ๒ บ้านพระสิงห์ ถนนสิงหไคล ตำบลเวียง  อำเภอเมืองเชียงราย  จังหวัดเชียงราย  ที่ดินตั้งวัด  มีเนื้อที่  ๔  ไร่  ๒  งาน  ๕๒  ตารางวา 

 

 

 

 

<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />

พระพุทธสิหิงค์

<?xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" />สิ่งสำคัญในพระอาราม

พระประธาน  ในพระอุโบสถ  หรือที่เรียกว่า   พระพุทธสิหิงค์         (พระสิงห์หนึ่ง)  เป็นพระพุทธปฏิมาศิลปะล้านนาไทย พุทธศตวรรษที่ ๒๑ ปางมารวิชัย ชนิดสำริดปิดทอง หน้าตักกว้าง ๒๐๔ เซนติเมตร สูงทั้งฐาน ๒๘๔ เซนติเมตร เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองเชียงราย   ประดิษฐานอยู่ในพระอุโบสถมีพุทธลักษณะสง่างาม ประณีต ที่ฐานมีจารึกอักษรธรรมล้านนาไทยว่า   กุลลา ธมฺมา อกุสลา ธมฺมา อพยากตา ธมฺมา

 

 

พระอุโบสถ  สร้างขึ้นราวปีพุทธศักราช ๑๒๕๑ - ๑๒๕๒ ปีฉลู-ปีขาล เดือน ๘ ขึ้น ๑๒ ค่ำ วันเสาร์ เวลา ๑๒.๐๐ น. (พุทธศักราช ๒๔๓๒ ถึง พุทธศักราช ๒๔๓๓) รูปทรงเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนาไทยสมัยเชียงแสน โครงสร้างเดิมเป็นไม้เนื้อแข็ง และได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ให้มีสภาพสมบูรณ์ และสวยงามยิ่งขึ้นครั้งแรกเมื่อปี พุทธศักราช ๒๕๐๔ และครั้งที่ ๒ เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๓ โดยพระราชสิทธินายก เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

พระเจดีย์

บานประตูหลวง  ทำด้วยไม้แกะสลักจิตกรรมอย่างประณีตวิจิตรบรรจง เป็นปริศนาธรรมระดับปรมัตถ์   บานประตูมีขนาด กว้าง ๒.๔๐ เมตร ยาว ๓.๕๐ เมตร และหนา ๐.๒ เมตร

 

พระเจดีย์  เป็นเจดีย์เก่าแก่  ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนาไทย  สร้างในสมัยเดียวกันกับพระอุโบสถ   ภายในบรรจุพระพุทธรูปทองคำ  ๔  องค์  และพระพุทธรูปเงิน  ๒  องค์   ได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์หลายครั้ง คือ ปีพุทธศักราช ๒๔๙๒ ครั้งหนึ่ง โดยท่านพระครูสิกขาลังการ เจ้าอาวาสในขณะนั้น และอีกหลายครั้งในสมัยต่อมา โดยท่านเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

                วัดพระสิงห์เป็นวัดเก่าแก่ของจังหวัดเชียงราย สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ามหาพรหมพระอนุชาของพระเจ้ากือนาธรรมิกราช  เจ้าเมืองเชียงใหม่  สันนิษฐานว่าสร้างในราวปี พุทธศักราช ๑๙๒๘ ซึ่งเป็นช่วงที่พระเจ้ามหาพรหมได้ครองเมืองเชียงราย ระหว่างปี พุทธศักราช ๑๘๘๘ ถึง ๑๙๔๓  ซึ่งคำว่า พระสิงห์นั้น  หมายถึง  วัดเคยเป็นที่ประดิษฐานพระสิงห์ หรือ พระพุทธสิหิงค์  ที่เป็นพระพุทธรูปที่สำคัญอันเป็นที่เคารพของชาวไทย  ปัจจุบันยังมีพระพุทธสิหิงส์หรือพระสิงห์เชียงแสนอีกองค์หนึ่ง ชนิดสำริดปิดทอง ประดิษฐานอยู่บนษุษบกภายในกุฏิเจ้าอาวาสให้ประชาชนมากราบไหว้สักการะถือเป็นพระพุทธรูปคู่เมืองเชียงราย

                วัดพระสิงห์  ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระอารามหลวง  เมื่อวันที่ ๒๒  มีนาคม  พุทธศักราช ๒๕๓๖

สถานะและที่ตั้งวัด

                วัดพระสิงห์ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ  ตั้งอยู่เลขที่  ๒๘๖ หมู่ที่ ๒ บ้านพระสิงห์ ถนนสิงหไคล ตำบลเวียง  อำเภอเมืองเชียงราย  จังหวัดเชียงราย  ที่ดินตั้งวัด  มีเนื้อที่  ๔  ไร่  ๒  งาน  ๕๒  ตารางวา 

 

 

 

 

พระพุทธสิหิงค์

สิ่งสำคัญในพระอาราม

พระประธาน  ในพระอุโบสถ  หรือที่เรียกว่า   พระพุทธสิหิงค์         (พระสิงห์หนึ่ง)  เป็นพระพุทธปฏิมาศิลปะล้านนาไทย พุทธศตวรรษที่ ๒๑ ปางมารวิชัย ชนิดสำริดปิดทอง หน้าตักกว้าง ๒๐๔ เซนติเมตร สูงทั้งฐาน ๒๘๔ เซนติเมตร เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองเชียงราย   ประดิษฐานอยู่ในพระอุโบสถมีพุทธลักษณะสง่างาม ประณีต ที่ฐานมีจารึกอักษรธรรมล้านนาไทยว่า   กุลลา ธมฺมา อกุสลา ธมฺมา อพยากตา ธมฺมา

 

 

พระอุโบสถ  สร้างขึ้นราวปีพุทธศักราช ๑๒๕๑ - ๑๒๕๒ ปีฉลู-ปีขาล เดือน ๘ ขึ้น ๑๒ ค่ำ วันเสาร์ เวลา ๑๒.๐๐ น. (พุทธศักราช ๒๔๓๒ ถึง พุทธศักราช ๒๔๓๓) รูปทรงเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนาไทยสมัยเชียงแสน โครงสร้างเดิมเป็นไม้เนื้อแข็ง และได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ให้มีสภาพสมบูรณ์ และสวยงามยิ่งขึ้นครั้งแรกเมื่อปี พุทธศักราช ๒๕๐๔ และครั้งที่ ๒ เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๓ โดยพระราชสิทธินายก เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

พระเจดีย์

บานประตูหลวง  ทำด้วยไม้แกะสลักจิตกรรมอย่างประณีตวิจิตรบรรจง เป็นปริศนาธรรมระดับปรมัตถ์   บานประตูมีขนาด กว้าง ๒.๔๐ เมตร ยาว ๓.๕๐ เมตร และหนา ๐.๒ เมตร

 

พระเจดีย์  เป็นเจดีย์เก่าแก่  ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนาไทย  สร้างในสมัยเดียวกันกับพระอุโบสถ   ภายในบรรจุพระพุทธรูปทองคำ  ๔  องค์  และพระพุทธรูปเงิน  ๒  องค์   ได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์หลายครั้ง คือ ปีพุทธศักราช ๒๔๙๒ ครั้งหนึ่ง โดยท่านพระครูสิกขาลังการ เจ้าอาวาสในขณะนั้น และอีกหลายครั้งในสมัยต่อมา โดยท่านเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

ฮ